Loslaten zonder afscheid te nemen

Wanneer we een dierbare verloren hebben, dan maakt het idee dat die persoon er niet meer is, ons verdrietig. Maar wat nu als die persoon er nog steeds is en zich intens gelukkig voelt?

Wat, als je zou weten dat die persoon op een plek is waar het veel beter is dan hier? Een plek waar het zo mooi en liefdevol is, dat je niet meer terug zou willen als je daar bent. Een plek waar geen zorgen zijn, geen pijn, geen angst, geen belemmeringen. Zou je dan nog steeds zo verdrietig zijn voor die persoon? Of voelt het verdriet dan anders?

Voor diegene die achterblijven kan het erg ingrijpend zijn dat hun dierbare niet meer op aarde is. Natuurlijk is er verdriet. En een leegte.
Maar het verdriet voelt waarschijnlijk minder groot als je zou weten dat dit niet het einde is. Het voelt minder zwaar als je zou weten dat het aan de andere kant alleen maar goed is. En het voelt lichter als je zou weten dat ze toch bij je zijn.

Doodgaan is een overgang. We zijn ons lichaam niet. We zijn lijf-loos. Het lichaam is een vorm die we aangenomen hebben. Maar we zijn het niet. Het is een vorm wat zich steeds weer vervormt. Ook tijdens ons leven vervormt het lichaam zich. Het lichaam van de persoon die 4 was, ziet er anders uit dan het lichaam van diezelfde persoon die 40 is.

We zijn onsterfelijk. Dat wat sterft op aarde, is je stoffelijke lichaam. En bij het sterven hoort een nieuwe geboorte. Wanneer we op aarde doodgaan, worden we weer geboren in de geestelijke wereld. Het is de overgang naar de onstoffelijke wereld. Naar daar waar we vandaan komen. Thuis.

De dood is niet het einde, het is een nieuw begin.

Laat het verdriet los en houd de liefde vast…

Wanneer je een dierbare hebt verloren, weet dan dat deze persoon in licht en liefde opgevangen is en intens gelukkig is. Dat deze persoon weer thuis is. Echt thuis is.

Als je dit aanvaardt dan hoef je niet meer in verdriet aan hun te denken. Laat het verdriet los en houd de liefde vast. Heb ze lief. Blijf ze liefhebben.

…en neem geen afscheid

Neem vooral geen afscheid. Neem ze mee. Overal naartoe. Elke gebeurtenis, elke dag, elk moment. Praat met ze, geniet met ze, vraag aan ze. Blijf het leven leven, samen met ze. Probeer het verdriet los te laten. Want hoe intens gelukkig zij ook zijn aan de andere kant. Het doet hun ook verdriet als ze zien dat jij verdriet hebt.

Ga door. Ga door met het leven. Leef en geniet, daar is het leven voor bedoeld. Ze zouden niets anders voor jou willen.

Ik wens je alle geluk,